Miljoenen mensen zijn op de vlucht. Zij hebben geen thuis, geen plek waar ze veilig zijn. Theologe Elly Urban is Hoofd Programma’s bij ZOA en is bewogen met hen die geen plaats hebben. Ze schrijft daarover in deze tweede adventscolumn: ‘Hoeveel kinderen moeten opgroeien in het besef dat ze niet welkom zijn?’
Nog even, en het is kerst:
Advent. Dat betekent ‘komst’. God komt naar ons toe. En wij leven naar het Licht toe, in de verwachting van wat gaat komen. Een prachtig beeld van die verwachting is voor mij de zwangerschap van Maria.
Zo jong nog, wordt Maria overrompeld door het bericht van de engel Gabriël. Dat ze zwanger zal worden en een zoon zal baren, die Jezus genoemd moet worden. Onmogelijk te begrijpen, voor haar, voor mij, voor ons allemaal. En toch zegt Maria in vertrouwen dat zij de Heer wil dienen. ‘Laat er met mij gebeuren wat u hebt gezegd’ (Lukas 1:38).
Langzaam begint dat nieuwe leven te groeien. Maria moet letterlijk plaats maken, in haar lichaam. In haar lied geeft ze woorden aan haar geloof in God, Die groot is en barmhartig. Die aanzien geeft aan wie gering is, hongerige mensen met gaven overlaadt (Lucas 1). Van die barmhartigheid maakt zij deel uit, van die barmhartigheid is zij in verwachting.
In verwachting zijn, dat gaat over plaats maken. Alles klaarzetten, omdat dat nieuwe leven zo welkom is en zo geliefd. Met zorg en aandacht alles uitzoeken, een wiegje, de eerste kleertjes, een knuffel. Terwijl je nog geen idee hebt, hoe dat nieuwe leven eruit zal zien. Wat zij of hij teweeg zal brengen in jouw leven. En gaandeweg groeit het verlangen het kindje vast te houden, te koesteren, het te leren kennen.
Zo verwachten, daarin wil het kerstverhaal ons meenemen. Ons uitnodigen, om dat zelf te doen en te ervaren. Plaats te maken voor alles wat goed is, wonderlijk en kostbaar, voor God zelf. Plaats te maken voor mensen die door God zijn geschapen: goed en wonderlijk en kostbaar. Mensen die op onze weg komen.
Het contrast is zo pijnlijk, als we tot ons laten doordringen hoeveel mensen ervaren dat er voor hen geen plaats is. Hoeveel kinderen moeten opgroeien in het besef dat ze niet welkom zijn? Mensen voor wie geen ruimte is, vaak zelfs niet in het nieuws. Daarom hebben we dat kerstverhaal zo hard nodig, om ons te helpen plaats te maken, ook al weten we niet precies wat dat precies in ons leven teweeg zal brengen. Maar in geloof en vertrouwen, dat het goed zal zijn en kostbaar, omdat het van God is.
