Voor miljoenen mensen op de vlucht is er geen plaats. Dat aantal neemt alleen maar toe, onder meer door klimaatverandering en nieuwe conflicten. Investeren in goede opvang in de regio is cruciaal om vluchtelingen een plaats te bieden. Help je mee met een gift?
‘Als iedereen iets doet, maakt dat een verschil’
Stel je voor, dat je in Syrië woont en elke dag mensen uit de vuilnisbak ziet eten. Stel je voor, dat je met kerst in Colombia tussen de Venezolanen loopt, die op zoek zijn naar een slaapplek. Medewerkers van ZOA zien dagelijks wat het gebrek aan een eigen plek met mensen doet. Wat motiveert hen?
13 December 2022
Wat motiveert ZOA-medewerkers?
‘Dankbaarheid maakt me stil’
Wat doet het met je, als je mensen zonder een eigen plek ziet lijden? Medewerkers die werken in één van de veertien landen waar ZOA actief is, zien dagelijks mensen in nood. Wat geeft hen moed om door te gaan met hun werk?
John Panga, ZOA-directeur in Irak:
"Als vader van twee jonge jongens weet ik hoe moeilijk het leven met kinderen soms kan zijn. Mijn jongste zoon bijvoorbeeld had onlangs acute bronchitis. Hij hoestte de hele nacht. We brachten hem naar de dokter, hij kon een paar dagen niet naar school. Het duurde lang voordat hij volledig hersteld was. Daar kan ik me zorgen over maken. Maar als ik dan denk aan de kinderen in het vluchtelingenkamp vlakbij, breekt mijn hart. Ze hebben geen huis, geen school, geen sanitaire voorzieningen en geen gezondheidszorg. En toch zijn ze zo dankbaar voor wat ze hebben. Daar word ik stil van. En het geeft me ook de moed om ons werk hier in Irak voort te zetten."
Francine Zimbabawe, directeur Operaties in Burundi:
“Er zijn zoveel redenen waarom mensen in Burundi moeite hebben om een leven op te bouwen. Ik doe wat ik kan om eraan bij te dragen dat er voor iedereen een plaats is in mijn land. Natuurlijk is dat maar een klein beetje. Maar ik ben ervan overtuigd dat het een verschil maakt, als iedereen iets doet.”
Paul Roelofsen – coordinator ZOA in Myanmar:
“Miljoenen mensen in Myanmar hebben geen veilige plek, geen thuis, geen voedsel en geen water. Mijn gezin en familie zie ik soms maanden niet. Maar ik kan mezelf niet recht in de spiegel aankijken als ik ‘op de vlucht’ sla voor de ellende in Myanmar. Ik en wij als ZOA hebben ons gecommitteerd aan dit land.”
Manal el Nour, manager HR & Logistiek in Sudan:
“De politieke en economische instabiliteit in Sudan is groot, terwijl het land rijk is aan bronnen. Veel mensen krijgen geen eerlijke kansen. Ik vind het daarom heel frustrerend om mensen te zien lijden in mijn land.”
Rimon Achkar, medewerker Financiën in Syrië:
“In de straat waar ik woon in Damascus, zie ik elke dag mensen uit de vuilnisbak eten. Het gewapende conflict is min of meer over, maar de leefomstandigheden zijn erg moeilijk voor alle Syriërs. Het doet me ontzettend veel verdriet om mensen in mijn eigen land te zien lijden.”
Betssy Quintero, manager Operaties in Colombia:
“Venezolanen lopen dagen achtereen, op de vlucht voor de misère in hun land. Ik vind het moeilijk om te zien dat ze helemaal niets hebben. Geen goede kleding, geen eten, geen plek om te slapen. Hier in Colombia kunnen wij hun leed een beetje verzachten, door ze een paar nieuwe schoenen te geven, een maaltijd of een buskaartje. Dat maakt echt een verschil voor hen en geeft mij alle reden om door te gaan met mijn werk hier.”
Willem van Burgsteden – Disaster Response Officer:
“Ik heb in 2022 veel tijd in Oekraïne doorgebracht. Ik zie daar hoe goed het mensen doet als ze hun eigen plek, hoe beschadigd ook, kunnen behouden. In psychologisch opzicht gaat het veel beter met deze mensen dan met ontheemden die al lange tijd in opvangcentra doorbrengen. Een eigen plek geeft moed om door te gaan en hoop voor de toekomst. Ik ben dankbaar dat ik daaraan mag bijdragen.”
