“Mijn kinderen hadden nog nooit een school van binnen gezien. Alle scholen die ik kende zijn veel te ver weg om elke dag naar toe te gaan. En eigenlijk vond ik het ook niet zo belangrijk. Ze leerden bij ons thuis alles wat ze nodig hadden: helpen in het huishouden en het hoeden van dieren.
Toch was ik erg blij toen ik hoorde dat er een school gebouwd werd in ons dorp. Misschien konden onze kinderen dan toch wat gaan leren. Ik overlegde het met mijn man, maar hij was minder enthousiast. Want wie moest er dan op de baby letten als ik in de tuin werkte, en wie zou er bij de geiten blijven? We kozen er uiteindelijk voor om twee kinderen naar school te sturen. Één dochter bleef thuis, die wilden we uithuwelijken zodat we een bruidsschat voor haar zouden krijgen. En één zoon bleef bij de dieren.
Eigenlijk vond ik onderwijs niet zo belangrijk. Thuis leerden ze alles wat ze nodig zouden hebben
Op een dag kwamen er mensen van ZOA campagne voeren in ons dorp om kinderen naar school te laten gaan. Achteraf was dat een godsgeschenk! Ze vertelden ons over het belang van educatie, en ook over de voordelen die dat heeft voor ouders. Zo vertelden ze verhalen over kinderen die naar school waren gegaan, later een goede baan kregen en uiteindelijk hun ouders konden helpen met het kopen van meer dieren of zelfs met het bouwen van een huis.
Toen we thuis waren vertelde mijn man dat hij besloten had al onze kinderen naar school te sturen, om hen een betere toekomst te geven. Nu pas ik thuis op de baby en lopen de geiten alleen in de wei. Alle vier de kinderen zijn overdag naar school! We proberen hen daarin zoveel mogelijk te steunen. Ik ben bijvoorbeeld lid van het schoolcomité en we kopen de materialen die ze nodig hebben. Ik hoop dat al onze kinderen later een goede baan krijgen zodat ze een beter leven kunnen leiden dan wij nu doen.”