Kees-Jan zag het leed in Sudan met eigen ogen

Toen ZOA’s noodhulpcoördinator Kees-Jan Hooglander onlangs naar Sudan reisde, bezocht hij een vluchtelingenkamp in het oosten van het land. Daar ontmoette hij onder andere Mohamed Gamri (51). Mohamed woont er sinds december met zijn vrouw en twee zoons, nadat het gezin anderhalf jaar van plek naar plek trok op de vlucht voor het geweld.

Doneer nu

13 August 2025

Van Khartoum naar een tent van zeildoek

Mohamed woonde in Khartoum toen in april 2023 de oorlog uitbrak. Vijf dagen later moest het gezin vluchten. Ze kwamen eerst terecht in een school in de staat Gezira, waar ze samen met 24 andere gezinnen werden opgevangen. Maar toen de lessen weer begonnen, moesten ze vertrekken.

In december kregen ze een plek in een kamp in Gedaref, waar de familie nu nog altijd woont. De tenten daar beschermen nauwelijks tegen regen en wind. "Tijdens de hevige regen moeten we rechtop staan in de tent", vertelde Mohamed aan Kees-Jan. "Anders zakken we weg in de modder."

Weinig hulp, veel gevaren

In het kamp is er minimale hulp: een kleine kliniek zonder medicijnen en onvoldoende voedselpakketten. Tijdens het regenseizoen (dat nu begonnen is) komen er vaker slangen en schorpioenen het kamp in. "Terwijl ik iemand aan het interviewen was, sloegen ze achter me drie slangen dood", zegt Kees-Jan.

Mohamed verdient soms twee tot vier dollar per dag met het verkopen van water in de stad, maar vaak is er helemaal geen inkomen. Eten is ontzettend schaars.

Terug naar huis

Bijna alle gezinnen in het kamp willen terug naar huis zodra het kan. Maar in grote delen van Sudan wordt nog hard gevochten, met name in bijvoorbeeld Darfur, waar we als ZOA ook actief zijn. In andere delen, zoals bijvoorbeeld in Gedaref, Gezira en Omdurman, zijn de gevechten gestopt en kunnen mensen dus terugkeren. ZOA helpt deze mensen bij het terugkeren, door bijvoorbeeld te helpen met busvervoer. In het kamp staan 187 gezinnen geregistreerd voor transporthulp. Tot nu toe konden slechts 23 gezinnen vertrekken.

"Na maanden in tentjes te hebben gezeten willen deze mensen weer iets van een leven opbouwen", vertelt Kees-Jan. "Maar waar keren ze naar terug? Hun huizen zijn kapot geschoten, hun bezittingen vernield en hun akkers geplunderd. En toch, terwijl de nood van hun gezichten afspat, houden deze mensen hoop. Ze staan ’s nachts met hun kinderen in de blubber, maar sjouwen overdag brandhout om een klein beetje geld te verdienen."

Vergeet Sudan niet

De cijfers over Sudan zijn schokkend. Meer dan 13 miljoen mensen zijn door de oorlog op de vlucht gejaagd. De VN spreekt van de grootste humanitaire crisis ter wereld. Kees-Jan: "Het is onvoorstelbaar dat deze ramp zo weinig aandacht krijgt."

Twee jaar na het uitbreken van de oorlog is de nood onverminderd groot. Samen willen we de mensen in Sudan niet opgeven. Help jij ook mee met een gift?

Doneer en help mensen in Sudan en andere crisisgebieden

Samen bieden we hulp aan mensen die getroffen zijn door oorlogen of geweld. Voor € 50 geef je bijvoorbeeld al iemand in Sudan een veilige busreis terug naar huis. Help je mee met een gift?