Skip to main content
Habiba laat zien wat ze nog aan eten heeft voor de aankomende dagen met haar vier kinderen. In het pannetje zit een handjevol gestampt graan.

Waarom zorgt corona voor honger? 

De coronacrisis is toch een gezondheidscrisis? Waarom veroorzaakt dit dan honger? In dit artikel leggen we het graag aan je uit.

Meer honger door corona

Kwetsbare landen extra hard getroffen

Corona is een wereldwijde crisis. In het begin van de pandemie werd dan ook geregeld gezegd: “We zitten allemaal in hetzelfde schuitje.” Inmiddels weten we dat dit niet klopt. Landen die toch al kwetsbaar zijn, worden door corona extra hard getroffen.

Uit recente cijfers van het Wereldvoedselprogramma blijkt dan ook dat het aantal mensen dat honger lijdt het afgelopen jaar schrikbarend is toegenomen (zie ook: De acht landen met de meeste honger). Corona zorgt dus voor een nog scherpere kloof tussen arm en rijk. 

Dagloners

In arme landen zijn veel mensen dagloner. Dat betekent dat ze alleen geld verdienen als ze werk hebben. Een dag niet gewerkt, betekent dan automatisch een dag geen eten. De maatregelen om het virus te bestrijden, zoals de lockdowns, zijn dan ook heel ingrijpend voor deze grote groep mensen, zoals taxichauffeurs, schoonmakers of verkopers op de markt. Als zij hun huis niet mogen verlaten, kunnen zij hun gezin niet te eten geven.

Geen sociaal vangnet

De bestrijding van het virus heeft grote economische gevolgen. Een lockdown is een paardenmiddel. Veel landen vallen daar nu noodgedwongen vaak op terug, omdat er geen andere, betere alternatieven voor handen zijn om de crisis te beteugelen. Waar rijkere landen economisch weerbaar zijn, denk bijvoorbeeld aan de steunpakketten in Nederland, is er in landen met een toch al zwakke economie geen vangnet. Dus waar mensen voor corona nog maar net hun hoofd boven water konden houden, gaan ze als gevolg van de economische schokken nu kopje onder. Daarbij zijn de voedselprijzen ook nog eens enorm gestegen (zie ook: artikel Trouw).

Meer mensen hebben honger door corona

Weinig vaccins

Er is grote vaccinongelijkheid. Waar rijkere landen al een groot deel van de bevolking hebben gevaccineerd, is dit percentage in armere landen nog minimaal. Ondanks grote beloftes van rijke industrielanden om honderden miljoenen vaccins te doneren, heeft maar 1,1 procent van de bevolking van arme landen minstens één prik gekregen (zie ook: artikel NOS).

Wel degelijk slachtoffers

Tot slot is er een veelgehoorde misvatting dat corona weinig dodelijke slachtoffers maakt in arme landen, zoals op het Afrikaanse continent. Onderzoek uit Zambia wijst uit dat corona daar wel degelijk dodelijke slachtoffers maakt, waarvan het merendeel jonger dan 60 jaar (zie ook: artikel Scientias).

In veel arme landen ontbreekt het aan middelen om mensen te testen of te onderzoeken op doodsoorzaak. Hierdoor ontstaat een vertekend beeld dat (in dit geval) Afrika op magische wijze gespaard blijft. Dit wordt ook beaamt door ND-journalist Annegine Randewijk  (zie ook: artikel ND) die onlangs in Malawi was en sprak met de lokale bevolking, waarvan velen familieleden en bekenden hadden verloren door corona.

“Zolang we in de mythe blijven geloven dat Afrikanen vrijwel niet overlijden aan corona, zal er weinig noodzaak zijn om de enorme vaccinatieongelijkheid aan te pakken", schrijft ze. "Politici zullen zich dan blijven verschuilen achter opmerkingen als 'Afrika is een jong continent, daar hebben ze niet zo’n last van corona’, als de zoveelste booster voor het eigen volk wordt aangeschaft en uitgerold.”

Het aantal mensen dat honger lijdt, neemt schrikbarend toe. Onder meer door corona, klimaatverandering en geweld hebben steeds meer mensen te weinig te eten. Samen kunnen we er voor hen zijn. Help je mee?

Ja, ik help mee en doneer voor mensen die honger hebben

Met een gift van 32 euro help je bijvoorbeeld een gezin met een voedselpakket voor vier weken.